Telefon: 605-260-584 email: kontakt@logopedalubin.com.pl

Rodzicu Ty też możesz być logopedą…!!! (2)

Dlaczego dzieci zadają pytania? Dlaczego moje dziecko pyta? 

 Rola dziecięcych pytań jest ogromna, w szczególności: 

  • pytania są narzędziem poznawczym w nowym, nieznanym dla dziecka świecie, 
  • na podstawie zadawanych przez dziecko pytań możemy poznać jego zainteresowania, potrzeby, itp. 
  • pytania pobudzają dziecko do obserwowania, wyobrażania, myślenia, do samodzielności i aktywności, 
  • z treści zadawanych pytań można wywnioskować jaki dziecko ma problem, 
  • pytania pomagają także zdiagnozować prawidłowość rozwoju dziecka w sferze poznawczej, 
  • są również wskaźnikiem rozwoju języka i nauki gramatyki, np. na podstawie użytych przez dziecko zaimków, przyimków można określić poziom rozwoju mowy, uchwycić nieprawidłowości w tym zakresie, 
  • dzięki stawianym pytaniom i uzyskiwanym odpowiedziom dziecko uczy się dialogu, czyli podstawowej umiejętności budowania relacji z drugim człowiekiem. 

 Możliwość zadawania pytań przez dzieci ma bardzo ważne znaczenie w ich prawidłowym rozwoju. Rodzicu! 

  • uczyń więc z każdego dziecięcego pytania doskonały bodziec do podejmowania przez dziecka aktywności – umożliwisz w ten sposób uzyskanie odpowiedzi na intersujące dziecko kwestie,  
  • zachęcaj dziecko do zadawania pytań, a pobudzisz swoją pociechę do kreatywności i rozwoju w sferze poznawczej,  
  • nie ograniczaj aktywności językowej dziecka poprzez uciszanie go i zwracanie mu uwagi; nie złość się, kiedy setny raz słyszysz pytanie z ust swojego ciekawego świata „odkrywcy” – dzięki pytaniom dziecko poznaje świat!  
  • zachęcając dziecko do stawiania pytań uczysz je dialogu – to najlepsza droga do poznawania nowych słów, treningu artykulacji, budowania zdań poprawnych gramatycznie, czyli pięknej mowy i wymowy! 

 Jak nauczyć dziecko dialogu, zadawania pytań i odpowiadania na nie?  

 Podpowiadamy: w gabinecie logopedyczno-terapeutycznym Terapeutis uczymy dzieci dialogu m.in. poprzez zabawę tematyczną, kierowaną (np. „Na farmie”, „W sklepie”, „U lekarza); teatrzyk (np. zwykorzystaniem pacynek); omawianie przeczytanej przez terapeutę bajki, a także poprzez historyjki obrazkowe lub opisywanie obrazka.  

 dr Anna Ziółkowska 

www.logopedalubin.com.pl 

 Źródło: doświadczenia własne oraz 

Denek K.Język w edukacji szkolnej [w:] W. Kojs (red.), Procesy komunikacyjne w szkole. Wyznaczniki, tendencje, problemy, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2001. 

Fisher R., Uczymy, jak się uczyć, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1999. 

Picture of Dr Anna Ziółkowska

Dr Anna Ziółkowska

Pedagog, logopeda, neurologopeda, terapeuta pedagogiczny, oligofrenopedagog, terapeuta ręki, trener TUS, specjalista WWRD, mediator rówieśniczy, szkolny, oświatowy.

Od 2001 roku pracuje z dziećmi i dla dobra dzieci. Reprezentuje nurt spojrzenia na dziecko, którym jest komplementarne wspomaganie rozwoju.